Sweet home

"Home is where the heart is."

Luister hier maar naar terwijl je dit leest!

Alleen is Alabama dan euhm naja hier haha

Zo zit je Amerika en vervolgens na een 9 uur durende vlucht zomaar weer thuis. Heel apart om weer in een totaal andere cultuur te zitten en om weer non-stop Nederlands te praten. Ik vind het vreselijk om Nederlands te praten, niet omdat het Nederlands is maar omdat ik zoals Keith Bakker klink. Ook is het weer vreemd om een klein formaat glas of beker vast te houden. Elke keer als ik terug kom uit Amerika moet ik weer wennen aan hoe klein de glazen hier zijn. Ik weet niet hoe ik moet beginnen, er is veel gebeurd na mijn laatste blog post en veel tijd voorbij gegaan. Sorry daarvoor.

Laten we maar beginnen met de Thanksgiving dagen aangezien dat een interessante belevenis was. Ik ben tijdens Thanksgiving naar een vriend gegaan om daar een traditioneel Thanksgiving dinner te hebben. Erg gezellig, en natuurlijk is er maar een cultuur in de wereld die een vakantie kan bedenken waar je niks anders doet dan je volvreten. De vrijdag na Thanksgiving is een winkel dag (Black Friday), waar mensen om 1 uur s ‘nachts gaan winkelen. Ik heb niet heel veel gekocht, meer om het feit dat ik niks nodig had. Heel apart om mensen te zien winkelen alsof het gewoon overdag is, en het aantal mensen dat aan het winkelen zijn is ook indrukwekkend.

Ik ben in de maand november ook een aantal keer naar de film geweest, Arthur Christmas, A very Harold and Kumar Christmas. Mijn huisgenoten zijn naar Twilight geweest, maar dat vertikte ik (Twilight Sucks!) Ook ben ik naar het koor concert van mijn huisgenoot geweest en ook naar een voorstelling. Ik heb vast nog wel andere memorabele dingen gedaan, maar om nou alles te gaan vertellen wat ik elke dag gedaan heb gaat wat ver en dat kan ik me toch niet allemaal herinneren.

Over tot het academische nieuws .

In de pauze tussen deze blogpost en mijn laatste heb ik mijn midterms gehad en mijn finals. Mijn finals waren de week voordat ik hier aan kwam, met mijn laatste op donderdag. Het hangt van je leraar af of je een final heb of niet, maar ik had er drie net zoals mijn midterms.

Na een heel weekend leren was het dan de beurt aan Geschiedenis en Natuurkunde, twee finals op mijn verjaardag. Jaja wat een belevenis. Natuurkunde was eerst aan de beurt. Niet een hele ingewikkelde final maar gewoon veel wat je moest onthouden, namelijk alles wat ik in deze 3 maanden geleerd heb. Dat lijkt niet veel maar daar kan je je nog over verbazen. Ik heb het niet slecht gedaan met 72%/100% wat in Nederland een redelijk goed cijfer is, in Amerika is dat een andere zaak. Vervolgens was Engels aan de beurt. Een van de meisjes in mijn klas wist dat het mijn verjaardag was en heeft allemaal cup cakejes meegenomen voor mij. Ontzettend lekker, maar eerst maar eens mijn final doen. Mijn Engelse final bestond uit een zelf evaluatie essay, waar ik dus mijn verbeteringen als schrijver en lezer moest gaan beoordelen. Ik had het naar mijn idee wel redelijk gedaan, maar was zeer verbaasd toen ik zag dat ik 94%/100% voor had.

Tot donderdag had ik nu vrij, naja vrij om te leren. Ik heb mijn tijd goed benut, geloof ik, en mijn geschiedenis final ging over een tijdsperiode vanaf de eerste Amerikaanse president tot en met net na de Amerikaanse burger oorlog. Mooie tijdsperiode dus. Ik heb deze final ook tot een “goed” einde gebracht met een 80%/100%. Overal kan ik dus wel tevreden zijn over mijn resultaten.

In Amerika draait het allemaal om je GPA(Grade Point Average) wat dus je gemiddelde cijfer is. Mijn eindresultaten voor dit quarter zijn niet verkeerd als je het met mijn middelbare school vergelijkt haha!.

Geschiedenis 3.3/4.0 – Engels 4.0/4.0 – Natuurkunde 2.8/4.0

In Amerika is trouwens alles onder de 65% een F, als je er onder zit haal je de klas niet.

Misschien moet ik ook maar even vertellen hoe Amerikanen anders zijn dan Nederlanders. Ik begin maar met het feit dat Amerikanen zijn erg resultaat gericht voor de mensen die het niet weten. Alles onder de 80% is gewoon niet goed genoeg. Amerikanen zijn dus totaal geen zesjescultuur zoals Nederland is. Je haalt het uiterste uit jezelf, of je probeert het tenminste, als je in aanmerking wil komen voor een scholarship (beurs) of überhaupt naar een goede universiteit wil.

Ik kan wel tevreden zijn over mijn cijfers. Maar ik weet niet of mijn cijfers “on par”, om maar even een golf term te gebruiken, zijn met Amerikaanse standaard. Ik kan je wel vertellen dat ik m’n best doe, en meer kan ik toch ook niet doen?

Amerikanen een stuk vriendelijker dan Nederlanders. Het is daar gebruikelijk om bedankt, alsjeblieft en aan iedereen te vragen hoe het met ze gaat. Ik zeg niet dat Nederlanders het niet doen, maar in Nederland klinkt het wat geforceerd. Van Amerikanen heb ik altijd de indruk gekregen dat ze daadwerkelijk geïnteresseerd zijn in jou, en niet gewoon interesse tonen omdat het moet. Ik zou nog wel even door kunnen gaan over de culturele verschillen, maar dan verklap ik het misschien als je zelf ooit naar Amerika gaat eh?

Ik vind het ook maar eens tijd dat ik de mensen die denken van community colleges dat het maar een magere educatie is ook maar even vertellen hoe het zit.

Community colleges bestaan uit de eerste twee jaar van een vier jaar durende universiteit. Die eerste twee jaar bestaan uit “general education” wat betekend dat je alles aan de orde krijgt, na die twee jaar ga je specialiseren. De reden waarom je na een Community college naar een Universiteit gaat.

Community colleges worden steeds populairder in Amerika om twee redenen.

Een omdat het toegankelijker is, je hoef er niet ontzettend goede cijfers voor te hebben en je hoeft er ook geen bakken met geld voor te hebben.

Ten tweede omdat je beter les krijgt. Als je naar een college gaat is de kans vrij klein dat je ook daadwerkelijk een “professor” krijgt. Omdat een professor werk moet publiceren en onderzoek moet doen hebben ze weinig tijd om les te geven, de reden dat ze andere mensen les laten geven. Bij community colleges krijg je les van professors of leraren die

mensen daadwerkelijk willen onderwijzen, en dus liever mensen les geven dan verplicht onderzoek doen en werk publiceren. Community colleges hebben dus een redelijk goed onderwijs, het feit dat alle politicologie leraren aan mijn college een PHD hebben zegt wel wat geloof ik.

Sorry als mijn Nederlands niet op zijn best is haha!

One month later

"You may delay, but time will not"

- Benjamin Franklin

Hier zijn we dan, een maand verder in het Amerika avontuur. Wat doe je allemaal word er aan mij gevraagd, wat doe ik niet? Ik heb het druk maar voor deze blog moet ik maar eens tijd gaan maken, vandaar dat ik maar weer eens een nieuwe schrijf. Het gaat goed met me don’t worry, het feit dat ik al een tijd niks geschreven heb komt alleen omdat ik het druk heb. Niet denken dat het slecht met me gaat omdat ik alleen een tijd niet geschreven heb. Als je niks van me hoort gaat het goed met mij mkay…

Even denken hoor, wat heb ik allemaal gedaan de afgelopen maand…

Ik begin maar met het feit dat mijn eerste en tweede artikel in het college newspaper staan, voor degene die het interesseren hier kan je het lezen http://issuu.com/thecurrcentgrcc/docs/issue1volume46 en de tweede uitgave http://issuu.com/thecurrcentgrcc/docs/issue2volume46 waar ik niet echt een artikel in geschreven heb maar een leraar heb geïnterviewd (Teacher Spotlight). Het is toch wel apart dat ik langzaam mijn vermogen om Nederlands te spreken verlies, misschien omdat ik eigenlijk nooit Nederlands praat, dus als je hier ontzettend veel spelfouten in ziet dan is het daarom.

Mijn lessen verlopen allemaal wel goed geloof ik, voor geschiedenis schrijf ik bijna elke week een paper over iets dat je moet lezen. Verder heb ik mijn eerste test met 100% afgerond en heb ik tot nu toe twee credits niet gehaald, wat mij het resultaat 103/105 geeft. Jaja ik heb werkelijk een A+.

Ik vrees alleen dat de midterm( een midterm is een examen die je in het midden van je periode maakt) dit een beetje naar beneden gaat halen, normaal als ik dat zou zeggen denken mensen dat ik een onvoldoende gehaald heb. 75% uit 100 is in Amerika niet veel, maar het gemiddelde was 70.5 dus ik vond zelf dat ik het wel redelijk gedaan heb. Het tweede deel van mijn midterm heb ik nog niet terug, maar die bestond uit twee essays schrijven en die ging naar mijn idee wel goed.

Mijn natuurkunde (physics), ja ik heb ook natuurkunde, gaat wel redelijk. Het onderwerp is elektriciteit, wat bestaat uit schakelingen maken met batterijen en condensatoren. Klinkt allemaal heel makkelijk, maar dat is toch anders dan het lijkt. Waarom? Omdat je geen woorden kunt gebruiken die je niet gedefinieerd heb, dus ik mag het woord elektriciteit niet gebruiken ik moet het omschrijven als “iets dat in het draadje gebeurd”. Heel basic dus. Het is werkelijk ongelofelijk dat ik de helft van de tijd van Engels naar Nederlands aan’ t vertalen ben. Als ik ooit terug kom (hoogstwaarschijnlijk) zal ik het nog moeilijk krijgen pffft.

Engels is denk ik de lastigste van het stel omdat het zo ontzettend veel werk is ook moet je alles grammaticaal perfect schrijven niet dat dat anders is dan normaal. Mijn leraar is wel erg aardig en behulpzaam dus ik heb geen pesthekel aan de les.

Anyway dan gaan we maar even naar wat er gebeurd is de laatste maand.

Meest belangrijke en memorabele is dat mijn ouders op bezoek kwamen, met een hele golftas vol met “goodies” stroopwafels, gevuld speculaas de hele mikmak. En ja ik heb het niet allemaal al opgegeten, er is nog wat over! Ik heb mijn ouders de campus laten zien en geïntroduceerd aan mijn huisgenoten, Mr.Mcintyre (iemand van International Programs die mij helpt) en ongetwijfeld aan nog wat andere mensen. Ik heb gedineerd in Red Robin (Yummmm) wat een hamburger type restaurant is, nee niet zoals McDonalds. Daar heb ik zeer diepe gesprekken met ze gehad haha. Vervolgens zijn zij weer vertrokken naar het hotel in Seattle. Ergens tijdens het bezoek van mijn ouders heb ik ook een Halloween kostuum gekocht, het enige kostuum dat ik paste. Ja ik was v for vendetta, jammer dat supersperm niet paste. Ik heb ook gedineerd in een zeer lekker restaurant in Seattle, genaamd Elliotts, waar ik een ontzettend lekkere zalm gegeten heb. Even tussendoor, toch vreemd dat ik beter onthoud wat ik eet dan wat ik allemaal met mijn ouders gedaan heb, sorry pap en mam. Mijn ouders vertrokken zondagmorgen weer, ondanks dat het vrij kort was ben ik blij dat ik ze even kon zien.

En dan doen we maar weer een timeskip, op naar Halloween of eigenlijk het weekend voor Halloween. Vrijdag, gister, was er een groot Halloween feest op de Campus. Ik ging verkleed als v for vendetta, en omdat het zo’n simpel kostuum is waren er natuurlijk meerdere mensen met hetzelfde kostuum ik geloof wel 5 met hetzelfde kostuum als ik. Niet dat het mijn pret verstoorde. Het is wel grappig dat iedereen gelijk wist wie ik was, niet dat het verbazingwekkend is aangezien ik een gigantische blonde gozer ben. Heb het uiteindelijk ontzettend leuk gehad.

And now for something completely different, dit is Mount Rainier

First week of class

Busy busy busy

En zo zit je zomaar alweer een week verder, een week waarin veel gebeurd is. Een week waar ik veel moest doen, jaja ik en werken het is mogelijk.

Dinsdag, de tweede lesdag was wat minder chaotisch dan de vorige lesdag. Iedereen wist waar hij heen moest, wat hij moest meenemen etc. Net zoals als Maandag was m’n physics class vrij leeg, m’n leraar is nog steeds een toffe gozer en we hebben weer wat verder geëxperimenteerd met wat dingen. Tussen mijn lessen heb ik altijd vrij, dus ik ging maar naar huis om te kijken of er huisgenoten thuis waren. Even gezellig kletsen en dan maar weer verder. M’n tweede les van de dag is Geschiedenis, dat zou jij (de lezer) moeten weten als je m’n blog leest, anyway geschiedenis is een van de drukste lessen, het zit echt bomvol. Als je ook maar een paar minuten te vroeg te laat komt, wat ik hiermee bedoel is voor Americanen is het vrij normaal om 5 of 10 minuten te vroeg te komen, als jij dus aankomt zetten 2 minuten voor de les begint is het al lastig om een plek te vinden. Die les krijg ik te horen dat we woensdag al een “test” hebben, niet iets waar ik me erg veel zorgen om maakte want de tekst die we moesten lezen was interessant en indrukwekkend. Volgende les, English 101, en wat moest ik daar doen? Vijf minuten nonstop schrijven, dus nee je mag niet stoppen. Je schrijft alles op wat je denkt over het artikel dat je net gelezen heb, en als je gedachtes afdwalen schrijf je dat ook op. Het kan dus voorkomen dat je na 3 minuten schrijven even vastloopt, en omdat ik niks kon bedenken de resterende 2 minuten heb ik denk ik 10 regels volgeschreven met bla bla bla bla. Niet dat mijn lerares dat erg vond. Verder was die dag een beetje slaapverwekkend, en ben ik wederom op de bank in slaap gevallen. Die avond weer goed gegeten, wat ben ik toch blij met mijn vrienden die kunnen koken. Aangezien ik ook Amerikanen ken die over 21 zijn, en mogen drinken gebeurde het volgende. Een van die Amerikanen kwam bij ons gewoon om te praten, omdat hij over 21 was had hij een biertje mee. Brave mensen die we zijn, hebben wij (iedereen onder 21) niet gedronken. Omdat we veel herrie maakten werd er aan de deur geklopt, jaja wie stond er voor de deur RA (Residence Assistant). Natuurlijk spotte die gelijk het biertje, en wilde gelijk onze ID zien. Ik was een beetje aan het rondwandelen terwijl ik m’n tanden aan het poetsen was. De Amerikaan heeft haar uitgelegd dat wij allemaal niet aan het drinken waren, en dat hij de enige was. Ze heeft toen besloten om ons maar te laten gaan. Even voor de onwetende onder jullie, in Amerika mag je NIET drinken onder 21, en Amerikanen houden van hun regels. Gelukkig was het alleen een waarschuwing, mensen over 21 met huisgenoten onder 21 mogen bijvoorbeeld niet in de zelfde kamer zijn als over 21 aan het drinken is. Ze gaan hier dus altijd uit van het slechtste wat er kan gebeuren, ook heb ik gehoord dat er altijd een extra beetje op de Nederlanders word gelet omdat de regels zo anders zijn. Lucky me huh? Voor iedereen die mij kent, ik drink niet, dat maakt hun vrij weinig uit. Als ze alcohol zien, en jij bent onder de 21, ben je schuldig… klaar geen discussie.

Aldus gaan we maar naar Woensdag. Woensdag lijkt op het eerste gezicht de minst drukke dag van de week. Ik dacht dat ik maar een les had, van 11.00 tot 11.50. Ik had de dag daarvoor e-mail contact gehad met een van de mensen die ik ken die werkt in de international programs office.  Hij had het druk, dus hij zou mij bellen om 11 uur, ik kon om 11 uur niet reageren ivm m’n les. Dus ik loop terug naar huis, en zie dat ik een mailtje heb. Jaja, of ik mijn connectie gelijk kon opzoeken nadat ik klaar was. Aangezien Americanen houden van stipt op tijd zijn, ben ik maar m’n huis uitgestormd om hem te ontmoeten. Even tussendoor, de man over wie ik praat is Mike McIntyre, ik heb voordat ik hier kwam al e-mail contact met hem gehad. Hij heeft mij ook geholpen de eerste paar dagen, en is iemand waar ik altijd heen kan gaan als ik problemen heb. Anyways, ik dacht omdat hij het druk had dat deze ontmoeting niet erg lang zou duren. Oh wat had ik het verkeerd, don’t get me wrong het was een erg leuke middag, het duurde alleen wat lang. In emails heb ik met hem gepraat over de college newspaper, en dat ik misschien een journalism class kon nemen. Nou gingen we zoeken naar het hoofd van het college newspaper ( The Current ) nou ging zoeken naar hem niet helemaal succesvol en duurde het lang voordat we hem vonden. Na mezelf geïntroduceerd te hebben, kon ik de journalism class niet volgen omdat het niet paste in m’n rooster.  Omdat ik maandag Engels heb terwijl zijn journalism class is. Maar dat maakte niet uit, ik kon woensdag en vrijdag zijn class volgen, alleen krijg ik er credits voor. Maakt mij verder niks uit, ik ben hier om zo veel mogelijk dingen te proberen en zien. Ondertussen zijn we meerdere malen terug naar het international office gelopen om de kijken of de mensen daar wisten waar hij was.  Dit was de middag van introducties, ik heb denk ik nog nooit zoveel mensen ontmoet op een dag. En niet zo maar mensen, neee, ik heb blijkbaar vrij veel mensen ontmoet die redelijk belangrijk zijn. Allemaal aardige mensen, ik weet nog steeds niet waarom ik geïntroduceerd word aan iedereen. Maakt mij verder niet uit, in America krijg je dingen voor elkaar met of geld of connecties. Niet dat ik daar elke dag heen zou gaan als ik een probleem heb, is misschien gewoon handig voor later. Nou heb ik in de e-mails ook met hem gepraat over golf, en dacht Mr. Mcintyre dat het leuk zou zijn om even naar de Auburn golfcourse te gaan. Daar aangekomen hebben we even rondgekeken, en lunch gegeten. Tijdens lunch heb ik met Mr. Mcintyre over van alles gepraat, mijn familie, over mij, mijn leven dat soort dingen. Ik vond het leuk om met iemand te praten over mijn ervaringen, en hij was benieuwd naar mijn ervaringen, dus het was een zeer geslaagde lunch. Daarna hebben we wat rondgereden in Auburn, heeft hij me wat plekken laten zien waar je goedkoop dingen kan kopen dat soort dingen. Daarna zijn we naar een center gegaan waar we het internationale basketbal team ( van Green River) hebben geregistreerd, waar ik blijkbaar Student representative van ben, ja ik iemand die ontzettend slecht in basketbal is. Daar krijgen we te horen dat er diezelfde avond een meeting is, waar ik heen moest. Terug naar de campus waar ik veel mensen ontmoet heb, ik ga verder maar niet in detail omdat ik me of de namen niet herinner of niet meer weet wat ze precies deden, allemaal hele aardige mensen natuurlijk. Verder, pff wat heb ik verder nog gedaan. Ik schrijf dit stuk op de dag dat ik het meemaakte en ik kan me zelfs niet alles herinneren en, al zeg ik het zelf, heb ik een redelijk goed geheugen zoveel heb ik vandaag dus gedaan. Eenmaal terug in mijn appartement, moest ik het vervelende nieuws aan m’n huisgenoten vertellen dat ik niet mee kon gaan naar Walmart die ik eerder die dag had gezegd dat ik mee zou gaan. If one of my lovely roommates is reading this, I’m terribly sorry for not coming along!! D:

Na wat mailtjes rondgestuurd te hebben, en wat dingen hebben opgezocht was het tijd om naar het kantoor van campus safety te gaan voor een lift naar het gebouw van de meeting. De man die mij een lift gaf, had ik volgens mij al eerder ontmoet, ontzettend toffe gozer by the way. Beetje met hem gepraat over van alles en nog wat. Hij vroeg of ik wist waar ik heen moest, voor het eerst dat ik me kan herinneren had ik geen idee waar ik heen moest, gelukkig had hij de route uitgeprint! Eenmaal aangekomen zou hij op mij wachten todat ik klaar was, wat ongeveer een half uur zou duren. Die meeting ging vooral om sportiviteit tussen teams en spelers, en over andere regels, niet heel erg interessant maar wel handig. Nou dan gaan we maar weer naar huis, de vriendelijke man van safety had op mij gewacht dus ik stapte in en we waren weer opweg. Nog maar wat met hem gepraat over wat hij allemaal doet, wat voor rare dingen hij tegenkomt, mijn huisgenoten etc. En toen ik weer thuiskwam, voor de 4^e keer die dag geloof ik, waren mijn huisgenoten nog niet terug van walmart. Dat duurde nog een half uur, kon ik nog wat andere dingen doen. Een van onze Amerikaanse vrienden heeft m’n huisgenoten een lift gegeven, dus toen ik een paar minuten later een truck volgeladen met shit zag aankomen had ik het vermoeden dat het mijn huisgenoten waren. Hele keuken vol met shit, vooral voedsel eigenlijk. Ik weet niet waarom, maar ik had totaal geen honger. Voor de mensen die mij kennen, is dat vrij ongewoon ik heb altijd honger. Zoals ik in mijn vorige blogpost zei, is het misschien maar een goed iets dat ik niet mijn normale eetlust heb, anders zou ik me de hele dag volvreten doh!

Zaterdag, Seattle trip. Super leuk om weer naar Seattle te gaan, waar we in het international district ( wat eigenlijk uit vooral aziatische winkels bestaat) daar hebben we lunch gegeten omdat wat vrienden een tafel gereserveerd hadden. Ontzettend lekker gegeten, enige vreemde voedsel dat er tussen zat was kippenpoot, ja dat kan je eten. Na wat hebben rondgewandeld gingen we naar uptown Seattle, waar je vooral kan shoppen, en weer naar Pike place market.  Wederom hebben we weer wat rondgewandeld, zijn we langs de 1^ste starbucks gelopen waar mensen in de rij staan om een kop koffie uit de originele 1^ste winkel te halen, terwijl in Seattle er een starbucks op ongeveer elke hoek zit. Op de weg terug wilde iedereen shoppen, ik had verder niks nodig en een van mijn vrienden ook niet dus zijn we maar naar een starbucks gegaan tegenover macy’s, waar we de vorige keer ook heen zijn gegaan toen we bij macy’s waren. Beetje gewinkeld, beetje rondgelopen niet heel speciaal. Ik kan wel een elaborate verslag gaan doen over wat iedereen gekocht heeft, maar het interesseert mij vrij weinig en dus waarschijnlijk mijn lezers nog minder. Even tussendoor, we worden dus met de bus overal naar toe gebracht en afgezet, om vervolgens weer terug naar de bus te komen om dan weer ergens anders heen te gaan. De Seattle spaceneedle is dan de volgende aan de beurt, waar we naar boven zijn gegaan. Erg mooi uitzicht, heb een 360 graden foto gemaakt mijn camera is awesome :D, niet te enthousiast hij is opgedeeld in verschillende delen. De Seattle space needle draait in 60 minuten ook 360 graden rond, dus als je in het restaurant zit zie je de hele stad.  Daarna weer naar huis. Verder niet heel veel gedaan behalve slapen.

Zondag, homework day… yeeey. Doemsdag, na een week school al redelijk veel huiswerk. Ben merendeel van de dag bezig geweest met lezen, schrijven en van alles en nog wat. Aangezien ik sinds kort voor de college newspaper werk, moet ik ook nog een interview voorbereiden. Mijn rooster ziet er nu ook iets anders uit. Ik heb eigenlijk 20 credits, maar aangezien ik journalism maar 2/3 keer per week kan volgen kan ik er geen credits voor krijgen, al moet ik nog steeds wel hard werken en alles halen.

Dat was het dan voor deze week, hij is wat langer dan voorheen vooral omdat dinsdag een lange dag was. Ik post een van deze dagen nog wat foto’s op facebook. Misschien had ik in deze blogpost foto's moeten toevoegen, maar ik dacht dan word hij alleen nog maar langer. Zie facebook!

Oh snap

 Chaotische blogpost GO 

Het is zover, de derde editie van m’n blog. Negen dagen zijn er voorbij gegaan sinds mijn laatste blog, dus ik dacht dat het weer eens tijd was voor een nieuwe. Misschien dat ik voortaan elke maandag een blogpost schrijf, mischien om de week, who knows.

Anyhow, vorige week heb ik twee dagen orientation gehad. Orientation bestaat eigenlijk gewoon uit een hele dag presentaties van allerlei verschillende mensen( Immigration 101, Academic success, Q&A’s), dus veel nuttige informatie in een dag tijd. Wederom was ontbijt en lunch inbegrepen! Dit was Maandag FYI

Verder heb ik die test (lees vorige blogpost) overnieuw gedaan, betere score behaald, maar toch niet goed genoeg naar mijn idee.  Maakte uiteindelijk toch niet uit, aangezien ik dat vak voor deze quarter heb laten vallen en physics gehouden. Verder hele nuttige dag, veel geleerd over dingen die ik vooral niet moet doen. Vervolgens nog een lecture over leven op de campus, nogmaals kregen we dingen te horen die we niet moesten doen. Iemand heeft die avond gekookt, geen idee wie..

Dinsdag, moet niet erg bijzonder zijn geweest aangezien ik me niks bijzonders kan herinneren.

Woensdag wederom nog een dag Orientation ( alweer gratis ontbijt en lunch!). En weer wat presentaties, hele nuttige presentaties mag ik wel zeggen( Health Insurance/Tuition, Living in the USA en jaja mijn rooster) Ik heb een ontzettend luxe rooster, vind ik dan.

	Maandag	Dinsdag	Woensdag	Donderdag	Vrijdag
Physics	09:00/ 10:30	09:00/ 10:30		09:00/ 10:30	09:00/ 10:30
US History	11:00/ 11:50	11:00/ 11:50	11:00/ 11:50	11:00/ 11:50	11:00/ 11:50
English 101	12:30/ 13:50	12:30/ 13:50		12:30/ 13:50

Dit lijkt vrij weinig, maar aangezien ik 15 credits heb en je wordt aangeraden om tussen 12 en 18 credits te nemen zit ik wel goed zijn. De vakken zwaarder dan je zou denken, dat zie ik dan wel.

Donderdag, welcome day. Op naar de volgende dag, de welbekende Donderdag. Terwijl ik rustig mijn ontbijt aan het maken was, werd er op m’n deur gebeukt, of ik meewilde naar Seattle. Why not? Mijn huisgenoten waren allebei aan ’t slapen. De mensen met wie ik naar Seattle ben geweest waren: Grant (Amerikaan), Jaime (Chinees/Portugees), Carlos (Venezolaan).

Even korte introductie van m’n huisgenoten, Akane (meisje uit Japan) en Jennifer (meisje uit Zweden). Carlos (jongen uit venezuela) heeft uiteindelijk gewisseld met creepy chinese dude. Zie hier een foto van mij en mijn huisgenoten!

Ik denk dat dit overigens de enige foto is waar ik een redelijk normaal hoofd trek, don’t judge me!

Anyway in Seattle zijn we naar Pike Place Market gegaan, een van de grootste markets in Amerika als ik het goed heb. Daar hebben we gegeten in een brewery, ontzettend goed eten. Vervolgens een beetje rondgelopen, en bloemen gekocht voor mijn huisgenoten en het Nederlandse meisje omdat ik me vooral een beetje schuldig voelde dat we ze niet meenamen ( Grant overigens ook)

Daarna hebben we gewacht in de starbucks voor Jaime’ s moeder. Die hier helemaal heen is gereden uit Vancouver, de gentlemen die we zijn hebben we gewacht. Vervolgens dachten we dat het beter zou zijn als we hem alleen zouden laten met zijn moeder. 

Nog een beetje rondgelopen, en toen besloten we maar weer naar huis te gaan om mee te kunnen eten in mijn eigen appartement. Eenmaal weer terug in het Appartement blijkt dat mijn huisgenoten nog niet thuis waren, dat duurde nog twee uur, aangezien die boodschappen aan het doen waren in Walmart. Weer goed gegeten, ik moet maar ontzettend blij zijn dat ik vrienden heb gemaakt met mensen die kunnen koken.

Vrijdag, C.O.R.E. Oftewel, de camping trip. Na een zeer kort maar krachtig gesprek met m’n moeder, over van alles en nog wat. Besloot ik toch maar te gaan, ik dacht dat ik wat dingen moest regelen maar die heb ik uiteindelijk vandaag(Maandag) gedaan.

Met de schoolbus naar een ontzettend Christelijk kamp, in de bus waren Carlos en ik de enige non Aziaten. Natuurlijk waren we een beetje teleurgesteld to say the least. Na een half uur rijden kwamen we in kamp Christ, waar we in een Cabin hebben geslapen met….. 14 andere mensen.  We begonnen met wat spelletjes om het ijs te breken tussen mensen en om elkaar beter te leren kennen, niet dat die spelletjes hielpen.

Op naar lunch, waar we een tafel mochten kiezen met een groep leider, die de rest van de camping trip onze leider zou zijn. Natuurlijk gingen we zitten aan de tafel met de coolste groep leider van allemaal, Dominic. Christelijk kamp, dus het eten werd gezegend door een of andere 80 jaar oude cowboy, verder was lunch redelijk.

Op naar activiteit nummer 1. Zip-lining, met tuig en al ( voor de mensen die naar Tsjechië met het ATC zijn geweest, net zoals dat) Maar daarvoor moest je een boom inklimmen, zoals de meeste van jullie weten ben ik geen groot fan van welk soort klimmen dan ook. Dus deze activiteit viel af, volgende activiteit, jaja muurklimmen. Gelukkig was er de mogelijkheid om basketbal te spelen, dus heb ik een uur gespendeerd om mijn basketbal worp te verbeteren… Weinig succes. Volgende activiteit was ultimate frisbee, rugby maar dan met een frisbee. We speelde tegen een team met chinezen, van die fanatieke bastards die vals-spelen. Uiteindelijk gelijkspel ondanks het verliezen van interesse nadat de oorspronkelijke frisbee het begaf.  Op naar de schooting range, schieten met een rifle en met pijk&boog. Ik ben nou niet iemand die ontzettend goed kan richten, dus ik faalde nogal hard. Pijl&boog was beter, maar ik bakte er vrij weinig van. Toen touwtrekken met de groepsleiders, ondanks dat de groep waar ik in zat maar 3 jongens had werden we alsnog tweede. En nee hiermee bedoel ik niet dat meisjes zwak zijn, ze hebben meestal alleen minder gewicht. De winnaar was natuurlijk een team met 4 jongens uit Noorwegen. Verder niet echt heel boeiend.

Dinner time! Was best redelijk, ik heb sinds ik hier ben nog niet mijn normale ontzettend grote eetlust dus ik heb niet ontzettend veel gegeten, misschien is dat maar goed ook. Na het eten hebben we nog wat dingen gedaan wat ik me niet echt kan herinneren, ik weet alleen nog dat we Little Fockers hebben gekeken.

En toen maar gaan slapen, in een veel te klein bed die helemaal niet comfortable was. Ik werd wakker met ontzettend pijnlijke voeten, die ten eerste vast zaten en ten tweede een beetje blauw zagen, Length can be a bitch.  Ontbijt was niet heel bijzonder behalve de scrambled eggs die leken op ananas. Daarna hadden we freetime, tijd voor go-karts. Natuurlijk paste ik maar net in mijn go-kart, en werd ik laatste omdat mijn ontzettend grote voeten per ongelijk op de rem stonden* facepalm *. Na de groepsfoto zijn we met de bus teruggegaan. Groepsfoto staat ergens op facebook! Terug aangekomen waren we allemaal redelijk moe, ik ben in slaap gevallen om de bank en heb blijkbaar voor twee uur lang geslapen in de meest oncomfortabele positie ooit. Vervolgens heeft mijn half Chinese/Portugese voor ons gekookt en hebben we bij hem een film gekeken. Ik heb 2 uur op de grond gezeten, my back still hurts L.  Na de 1^ste film wilde men nog een nieuwe film gaan kijken, na ongeveer een uur was ik te moe, dus ben ik maar gaan slapen. 

Zondag zijn we weer naar Seattle gegaan, deze keer had ik mijn fotocamera mee, ik heb foto’s genomen alleen zijn het er niet erg veel.  In Seattle wilde mensen vooral shoppen, ik had toch niks nodig maar ging maar mee voor de gezelligheid. We zijn naar de Space-needle gegaan, maar niet naar de top. Als ik meega met de Seattle trip gaan we wel naar boven. Misschien als m’n ouders komen kunnen we daar eten? :3 Mwah ha ha

Maandag, classes start. Huzzah?!

Ik begon om negen uur, eerst physics. Ik ben niet een ontzettende fan van natuurkunde, omdat ik er ontzettend slecht in was op de middelbare school, maar deze klas lijkt mij oprecht ontzettend leuk. Misschien komt dat ook omdat ik een toffe leraar heb. Vervolgens op naar US-History, ik weet nog niet helemaal wat ik hiervan moet verwachten, alleen dat het ontzettend interessant is.  En daarna naar English 101, waar ik wederom een aardige leraar heb. Daarna was Algebra, ik keek hier helemaal niet naar uit. EN toen ik uitvond dat het een computer class was,  was ik erop gebrand om dit zo snel mogelijk uit mijn rooster te krijgen. Ik weet van mezelf dat ik dat niet kan, en nooit ga kunnen omdat ik veel te snel afgeleid raak. En ik computer classes al genoeg gedaan heb de laatste vijf jaar. Na een praatje met de educational advisor mocht ik het laten vallen. Vervolgens moest ik nog wat dingen regelen, zoals mijn verzekering en tuition. Allemaal geregeld, dus ik ben helemaal klaar voor het komende schooljaar. Alleen moet ik nog mijn boeken kopen, die hier nogal duur zijn.  Ik was pas om 4 uur klaar, en na al die praatjes bij het internationale office was het half zes. En de rij in de bookstore was nog steeds abysmal. Morgen kan ik ook nog boeken kopen, dus dat komt wel goed.

Morgen weer een nieuwe dag.

Arrividerci  

First Couple Days

 Nou dan het is zover, Ik zit in Amerika. Ben woensdag aangekomen na een 9 uur durende vlucht. Even over die vlucht. Ik zat naast een vrouw die steeds naar de wc moest. De flight-attendants waren niet heel erg vriendelijk, de mannelijke waren het vriendelijkst wat overigens erg vreemd was. Geen leuke films dus ik heb me ontzettend verveeld, smerig eten, slechte stoelen met weinig ruimte. Dankzij dat eten heb ik dus toen ik aankwam helemaal geen trek meer gehad om ook maar iets aan te raken dat ook maar enigszins op voedsel leek. Ik voelde me ook niet al te best, dus heb ik de eerste shopping trip gemist en zit ik nu zonder boodschappen. Gelukkig was er donderdag nog een!! En is er een winkel vlakbij. Voor degene die mij niet op facebook hebben, hier zijn wat foto’s van mijn kamer/huis.

 Het is zoals je ziet niet groot, maar het is groot genoeg. Ook zit er in dit huis een keuken, woonkamer, 2 badkamers. De douche is wonderbaarlijk op de goede hoogte, niet een geweldige douche maar goed genoeg ( ben benieuwd of ik dat over een paar  maanden nog zeg) Ik woensdag moe, en voelde me dus niet al te best, dus ging ik vroeg slapen. Toen ik om 11 uur gewekt werd omdat een van mijn huisgenoten aankwam, ik werd wakker en dacht ik ga me maar introduceren. Ik doe die deur open en dat arme kleine meisje liet spontaan haar koffer vallen ( tot zover de geweldige introductie ). Ze spreekt weinig Engels, en haar naam ben ik nu alweer vergeten. Dus daar kan ik ook niet echt mee praten. Gelukkig heeft ze gewisseld met een Zweeds meisje die goed Engels kan, en verder erg aardig is.

De laatste huisgenoot is een mysterie we hebben hem nog nooit meer dan 5 seconden gezien. Ik kan wel tevreden zijn mijn huisgenoten uiteindelijk.

Amerikanen wonen vooral van de campus af ( bij hun ouders) dus die zie ik pas als de lessen beginnen.

Ik had Donderdag een afspraak met Mike Mcintyre, waar ik email contact mee had voordat ik hier kwam, die mij gelijk heeft geïntroduceerd aan een Nederlands meisje. Iemand waar ik Eindelijk gewoon eens normaal mee kon praten haha.

En omdat ik interesse toonde voor basketbal, heb ik een of andere rol in het internationale basketbal team. Ook word ik in het International office “the one” genoemd, geen idee waarom maar daar kom ik nog wel achter. Na gezellig met wat mensen gepraat te hebben, was er een trip naar walmart, waar je echt  alles kan kopen. Aangezien er helemaal niks in het huis staat ( geen pannen, kook gereedschap etc.) moet je dat allemaal zelf kopen, ik wist niet precies wat mijn Japanse kamergenoot allemaal ging kopen dus ik heb niet heel veel gekocht , en dacht ik kan altijd nog terugkomen. Wat vandaag dus het geval gaat worden.

En dan gaan we naar Vrijdag, Orientation day, breakfast + lunch included dus daar hoefde ik me ook geen zorgen over te maken. Even tussendoor, op een keycord ( die iedereen kreeg)  stond wat je naam is, en waar je vandaan komt. En mensen vroegen nogsteeds of ik uit Noorwegen kom, Look at the keycord you numbnutt…

Anyway we moesten gelijk een test maken om te kijken waar je geplaatst moet worden voor Engels/Wiskunde. Nou is mijn Engels verder wel ok, maar mijn Wiskunde een beetje bagger. Alles wat ik in havo 4/5 geleerd heb, heb je hier vrij weinig aan. Volgens mij ging deze test over Wiskunde die ik in jaar 3 had waar ik vrij weinig meer van weet. Maar goed ik kan altijd nog een keer die test maken, misschien dat ik het dan beter maak. Het maakt eigenlijk vrij weinig uit omdat ik hier maar een jaar blijf, helaas is het verplicht.

Vervolgens heb ik mijn Academic Advisor ontmoet die over van alles en nog wat ging vertellen. Ze heeft geloof ik 2 uur volgepraat, allemaal nuttige informatie maar ontzettend veel. Die avond heb ik bij mijn vriend uit venezuela gegeten met 10 andere, hij kan redelijk goed koken dus dat was verder prima.

Over tot de orde van de dag, vandaag gaan we weer naar Walmart. Geen idee wat ik de rest van de dag ga doen, maar dat zie ik dan wel weer.

Adieu!

Last Day

Nou het is zover, m’n laatste dag voor vertrek. Ik ben niet iemand die ontzettend van blogs houd, vooral niet als mensen een blog schrijven en ze eigenlijk niks doen.

Maargoed, een van mijn broers zit nu in taiwan(http://taiwanthom.blogspot.com/) en mijn andere broer heeft een half jaar in wenen gezeten. Dus ik dacht waarom zou ik geen blog schrijven, het is in ieder geval leuk voor mezelf dat ik ergens alles kan opschrijven wat ik mee maak. Maakt mij het wat uit als niemand het leest, het  gaat er om dat ik het doe…toch?

Heel apart idee dat ik morgen rond deze tijd in een vliegtuig zit, om vervolgens een jaar “alleen” door te brengen. Ik kijk er wel naar uit, en ik denk dat ik er veel van ga opsteken. Voor de mensen die dit lezen en niet weten waar ik heen ga, ik ga naar Green River Community College. Dat is “vlakbij” Seattle ( Washington State ).

Plaatjes !

Anyway morgen vertrek ik. 10.25 vanaf Schiphol naar Seattle Tacoma. Vanaf het vliegveld word ik naar m’n huis gebracht, waar  ik in een huis terecht kom met 4 andere. Ik heb het goed voor elkaar, or so it seems. Ik begin pas 19 september, en heb daarvoor kennismakingsdagen, oriëntatie etc. De vaken die ik heb zijn ook nog niet helemaal bekend, ik weet wel dat ik Amerikaanse geschiedenis wil gaan volgen. Mijn Major is Liberal Arts (oops verkeerde major neergezet) omdat dat vrij breed is.  Ik stop nu maar met schrijven voordat ik een hele essay heb geschreven.

See you next time!